پرش به محتوا

نشان

: توضیحات اثر
زبان طراحی معاصر با مفاهیم فرهنگی و نمادین پیوند یابد؛ نتیجه، قطعهایست که هم از نظر عملکردی کارآمد است و هم از
نظر مفهومی غنی . تفاوت ارتفاع دستهها صرفاً یک انتخاب زیباییشناختی نیست؛ بلکه بازتابی از تضادهای درونی شخصیتهای شاهنامه است.
دستهی بالاتر، اشارهای نمادین به صلابت، قدرت و ایستادگی دارد، همانگونه که در چهرهی رستم یا زال میبینیم. در مقابل،
دستهی پایینتر، یادآور فروتنی، سکوت و پذیرش سرنوشت است، مفاهیمی که در شخصیتهایی چون سیاوش جلوهگرند . رنگ سبز تیرهی پارچه، آرامش و عمقی شاعرانه دارد؛ همچون باغ ایرانی در سکوت نیمروز یا سایهی سرو در گرمای
تابستان. این انتخاب رنگ، نه تنها فضایی گرم و دعوتکننده ایجاد میکند، بلکه پیوندی نمادین با طبیعت، بقا و آرامش در
فرهنگ ایرانی برقرار میسازد . فرمهای تکرارشونده و مدولار بدنه، از آرایههای معماری ایرانی الهام گرفتهاند. این تکرار منظم، یادآور نظم در دل
پیچیدگیست. اصلی بنیادین در طراحی سنتی ایرانی که در این اثر به زبان امروز ترجمه شده است . « تلاشی است برای روایت مفاهیم آشنا، با زبانی تازه. حضوری آرام، اما تأثیرگذار؛ دعوتکننده به مکث، تأمل، و » نشان
بازخوانی رابطهی ما با اشیاء پیرامونمان .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *